Από τα μέσα του 1912 τα Χριστιανικά κράτη της Βαλκανικής κήρυξαν διαδοχικά τον πόλεμο εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τον Οκτώβριο βγήκε στον πόλεμο και η Ελλάδα.
Ο Ελληνικός στόλος με επικεφαλής τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη κατέλαβε τη Χίο, Λέσβο, Θάσο, Ίμβρο και στη συνέχεια ύψωσε την Ελληνική σημαία στη χερσόνησο του Αγίου Όρους.
Το Δεκέμβριο του 1912 με τις νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου σφραγίζεται η κυριαρχία στο Αιγαίο και η Ελληνικότητα των νησιών.
Θωρηκτό "Γ.Αβέρωφ": Υπήρξε το πλέον ένδοξο πλοίο της ελληνικής ιστορίας. Αγοράστηκε από την ελληνική κυβέρνηση το 1909 με οικονομική συνεισφορά του Γ. Αβέρωφ, ο οποίος κάλυψε το 1/4 της συνολικής δαπάνης. Επί του πλοίου επέβαινε ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης και πήρε μέρος στις κρίσιμες και νικηφόρες ναυμαχίες της "ΕΛΛΗΣ" (3 Δεκεμβρίου 1912) και της "ΛΗΜΝΟΥ" (5 Ιανουαρίου 1913), με τις οποίες επισφραγίζεται η ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.
Υποβρύχιο "Δελφίν": Είναι το πρώτο υποβρύχιο παγκοσμίως, που συμμετείχε σε πολεμικές αποστολές. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων 1912-13 πραγματοποιεί πολλές περιπολίες έξω από τον Μούδρο και τα Δαρδανέλια. Τον Δεκέμβριο του 1912 πραγματοποίησε τορπιλική επίθεση κατά του οθωμανικού καταδρομικού "MΕΤΖΗΤΙΕ", η οποία ήταν η πρώτη επίθεση υποβρυχίου σε εχθρικό πλοίο. Διαλύθηκε το 1920.
Ο Ιωάννης Παστρικάκης γεννήθηκε στις Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης το 1894. Το 1910 κατετάγει στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων ως Ναυτικός Δόκιμος. Kατά την κήρυξη των Βαλκανικών Πολέμων, στη Σχολή φοιτούσαν μόνο πρωτοετείς και τριτοετείς διότι το 1909 και το 1911 δεν είχαν καταταγεί Δόκιμοι. Ο Παστρικάκης με τους υπόλοιπους τριτοετείς συμμαθητές του ονομάστηκε Δόκιμος Αρχικελευστής.
Συμμετείχε, εκτελών χρέη αξιωματικού αποβατικού αγήματος, στην απελευθέρωση της νήσου ΧΙΟΥ, όπου και τραυματίστηκε θανάσιμα κατά την επίθεση εναντίον θέσεων της τούρκικης φρουράς στις 16 Νοεμβρίου 1912. Αφησε την τελευταία του πνοή την επομένη ημέρα (17 Νοεμβρίου 1912) σε ηλικία 18 ετών. Η προτομή του τοποθετήθηκε στον κήπο της Σχολής για να θυμίζει τον Πρώτο Ναυτικό Δόκιμο που εφονεύθη σε πεδίο μάχης.
Την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913 ολοκληρώθηκε ο μεγάλος πόθος των Κρητών για δεκάδες χρόνια και επιλύθηκε το λεγόμενο Κρητικό Ζήτημα, καθώς με κάθε επισημότητα πραγματοποίειται η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στο φρούριο "Φιρκά" επισφραγίζοντας και συμβολικά την Ένωση της Κρήτης με τη μητέρα Ελλάδα.
Ο Κωνσταντίνος Α΄ ήταν βασιλιάς της Ελλάδας από το 1913 έως το 1917 και από το 1920 έως το 1922. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας όπως ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897, οι επιτυχείς Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-1913, που ήταν αρχιστράτηγος του Ελληνικού στρατού και η Ένωση της Κρήτης με τη μητέρα Ελλάδα.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν Έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε πρωθυπουργός της Κρητική Πολιτείας (1910) και επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ως πολιτικός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο Κρητικό Ζήτημα, καθώς και στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας από το 1910 έως τον θάνατό του το 1936. Υπήρξε ο πολιτικός πρωταγωνιστής του διπλασιασμού της Ελλάδος και οργάνωσε την επαναστατική κυβέρνηση της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη.
Ο Παύλος Κουντουριώτης (1855−1935) ήταν Ναύαρχος του Βασιλικού Ναυτικού, Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και Αρχηγός του Β΄ Στόλου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Συμμετείχε στην επαναστατική Κυβέρνηση της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη, διετέλεσε δύο φορές Πρόεδρος της Δημοκρατίας και δύο φορές Αντιβασιλέας της Ελλάδας.
Η στιγμή της πολυπόθητης Ένωσης της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι αγώνες των Κρητών δικαιώθηκαν την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 1913 συμβολικά και με κάθε επισημότητα με την ανύψωση της Ελληνικής Σημαίας για πρώτη φορά στο Φρούριο “Φιρκά” στα Χανιά. Μια ιδιαίτερα σημαντική και συγκινητική στιγμή και για αυτό τον λόγο πλήθος κόσμου από κάθε σημείο της νήσου είχε συσσωρευτεί, για να παρακολουθήσει την ανύψωση της σημαίας. Παρόντες ήταν και οι εκπρόσωποι της πολιτικής σκηνής της χώρας. Στο κέντρο της σύνθεσης διακρίνεται ο βασιλιάς της Ελλάδας Κωνσταντίνος Α’ (1868-1913), που παρασημοφορεί δύο εμβληματικές μορφές των απελευθερωτικών αγώνων των Κρητών, τους γηραιούς αγωνιστές Αναγνώστη Μάντακα (1819-1918) και Χατζημιχάλη Γιάνναρη (1833-1916). Παραπλεύρως του βασιλιά διακρίνονται μεταξύ άλλων ο λιμενάρχης Χανίων Γεώργιος Κουρκούτης (δεκ.1850-δεκ.1930), ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης (1855-1935) και ο πρωθυπουργός της Ελλάδα, καταγόμενος από τα Χανιά, Ελευθέριος Βενιζέλος (1864-1936).